1. Chocolate Ice Cream

Miłego czytania.
 ***

Pierwszy poranek w nowym miejscu. Przez wczorajsze uniesienia sąsiadów nie wyspałam się, tak jak chciałam. Dzisiaj czeka mnie rozpakowywanie się. Dziewczyna została porządnie przerżnięta, miała orgazm i zasnęła. Mam nadzieję, że jest zadowolona. 

Zaparzyłam kawę i wpatrywałam się w panoramę Nowego Jorku. Pięknie tu. Czekając na upragniony awans, nie pomyślałabym, że to czas na przejęcie miejsca pracy, jako szef pracowników. Teraz czekam na upragniony orgazm, bo frustracja przez brak partnera już mnie nie bawi. Przyszedł czas na większą odpowiedzialność, wydawanie rozkazów i mniej czasu dla siebie, ale za to więcej zer na koncie! I własne biurko! W własnym biurze! Wyjdzie na to, że będę do trzydziestki harowała, pisząc artykuły aż w końcu zsiwieje, a Clayton pozostanie niewzruszony na swoim ulubionym parapecie. Oznaczył swoje terytorium od razu po przyjeździe, wparował jak głupi do apartamentu na ostatnim piętrze i dam radę przysiąc, że znalazły się na nim już jakieś zadrapania od tych cholernych pazurów.

Nie czekając od razu umyłam kubek po kawie. Niesforne, blond włosy zebrałam w kucyk i rozejrzałam się po otaczającym mnie armagedonie, bo ważne ile razy powtarzałam temu idiocie od przeprowadzek, że skoro na kartonie pisało "kuchnia", nie należało go dawać do łazienki. I tak zleciał czas do południa przekładając kartony z jednego pomieszczenia do drugiego.

Usłyszałam szamotanie się za drzwiami, a następnie dzwonek wiedziałam już kogo przyjąć. Moje dwie przyjaciółki; Annie i Julia. Właśnie kłóciły się, która da mi prezent do nowego mieszkania. Były urocze, ale błagam niech już się zamkną.

- Dziewczyny, błagam was, nie miałam za dobrej nocy. Co do jest do diaska - skierowałam swój wzrok na ogromny karton. - same wniosłyście to na czwarte piętro?! czy winda zaczęła działać?

-Oczywiście, że windą. Oszalałaś, nie wniosłabym tego sama, bo ta oczywiście boi się o paznokcie - Annie pokręciła głową. - Swoją drogą, przestań się już przeprowadzać! mam dosyć kupowania Ci prezentów.- Zaśmiała się i wykonała teatralny ruch rękami.

-Co to jest? Nie prosiłam was o żadne prezenty.

-Okaż wdzięczność, marudo. Po prostu to otwórz.

Zrezygnowana usiadłam na podłodze obok prezentu. Wstążka przywiązana do pudła nic nie zdradzała, a na pewno nie tego, co tam może być.

Odwiązałam charakterystyczną kokardę, otwierając pudło.- Dziewczyny! To zbyt drogie! - może i tak mówiłam, ale cieszyłam się, jak głupia.

Patrzyłam ze świeczkami w oczach na nowiuteńką sztalugę w żeliwnym kolorze, a przed sobą miałam pędzle, farby i nos ubrudzony jedną z nich.

Krzyczałam z zachwytu. - jest piękna! - dalej, napawając się idealnym wykończeniem, gładząc je i krawędzie obudowy. Teraz tylko trzeba ją złożyć. Westchnęłam urzeczona i przytuliłam do siebie karton, w którym znajdował się prezent.

-Zostawić was samych? - Zapytała Annie.

-Nie. Chcę, żebyście były świadkami naszej miłości. Dzięki. Wykosztowałyście się, ale naprawdę jestem Wam wdzięczna. - zapewniałam.

Miałam kiedyś sztalugę. Była brzydka, drewniana, ale używałam jej z przyjemnością. Do czasu aż Clayton zaatakował płótno z obrazem podniecającej kotki. I tak oto sztaluga odeszła w wielkim stylu, łamiąc się w pół.

Do końca dnia przyjaciółki pomagały mi z rozpakowywaniem kartonów i układaniem rzeczy w szufladach, na półkach, w szafkach. Julia, jako świetna projektantka wnętrz i obsesyjnie dbająca o szczegóły zajęła się zagospodarowaniem dalszej przestrzeni mieszkania. Nieubłagana w swoim zamiłowaniu do czystości. Julia była perfekcjonistką i pedantką. Stawała się przykładem tego, co z człowieka robi obsesyjne dążenie do doskonałości. Annie natomiast obijała się razem ze mną. Stare płyty winylowe doprowadziły do wspomnień, które były puszczane podczas, kiedy trzy dziewczyny przez okno od salonu głosiły wszem wobec, że są żywym dowodem na istnienie w przyrodzie prawdziwej przyjaźni między kobietami i manifestowały ją dalej na każdym kroku.

Po monotonnej pracy dumnie zasiadłyśmy na kanapie. Otworzyłyśmy butelkę taniego wina i rozmawiałyśmy. O wszystkim. Obecnie żadna z nas nie była w związku. Jedna wyłamywała się ze schematu, nie uprawiając niczego z nieznajomymi. Druga zaś nie ufała już facetom od momentu, kiedy zakochała się w dupku, który sabotował jej najważniejszą sprawę. Klątwa została rzucona. Ale chyba ich przeklęcie nie było tak silne jak moje. Nadal utrzymywały kontakt ze swoimi orgazmami. Przeszedł mnie aż dreszcz, kiedy wspominam tą felerną noc, kiedy mój odszedł w zaświaty. Do tamtej nocy byłam zwolenniczką teorii, że seks jest jest jak lody czekoladowe. Nawet jeśli nie smakuje, to i tak jest całkiem niezły. Teraz nie znoszę lodów.

Nie umknęła im uwaga o sąsiadach, którzy już w pierwszą noc nie dali mi spokojnie spać. Zaczęły wypytywać o szczegóły, kiedy dwadzieścia minut później usłyszałyśmy głosy. Moi głośni sąsiedzi! O mało co nie wybiłam zębów, kiedy potknęłam się o jeden z pustych już kartonów, który czekał razem z innymi na wyrzucenie, biegnąc do drzwi, żeby wyjrzeć na korytarz przez wizjer. Jestem nienormalna. Julia i Annie przyglądały się ciekawskimi oczami, a ja wręcz nie mogłam się powstrzymać przed podglądaniem.

Niewiele widziałam, ale słyszałam ich rozmowę.

-Witaj Justin.

Oh, czyli już wcześniej musiał pozbyć się krzykaczki, która wykrzykiwała imię Justina - Przynajmniej założyłam, że tak miał na imię - w tej całej ferworze. Poważnie, raczej nie mogła sobie wymyślić tego imienia. Jest wiele innych i to bardziej seksowych, które można wołać.

A więc "Pa, pa Panno Krzykaczko", mam nadzieje, że już więcej nie raczysz swoimi wrzaskami grać oszałamiającej muzyki w trakcie CISZY NOCNEJ.

Mocno przyciskałam oko no wizjera, jak zupełnie szurnięta.

-Inez, miło Cię widzieć. - złożył na jej ustach cholernie namiętny pocałunek.

Aha. Czyli Panna Krzykaczka, to nic poważnego. Ciekawe. Dwie kobiety na dwie noce. Męska dziwka.

Odeszłam od wizjera zmarnowana, wiedząc już, jaka noc mnie czeka. Machnęłam ręką na dziewczyny, otwierając w trakcie drugą butelkę rubinowego półsłodkiego.

***

Kolejna noc nie zapowiadała się ciekawie. Jednak, kiedy odprowadziłam pijane przyjaciółki prosto do taksówki postanowiłam razem z kotem obejrzeć kolejny odcinek Dance Moms, który ciekawie się zapowiadał. Moje uzależnienie to wino i seriale! hip hip hura. Parę godzin później relaksowałam się w mojej stylowej wannie na złotych nóżkach. Mówiłam już jaka jest stylowa? Tak? Więc będę dalej mówić. Zapach ulubionych olejków otulał zasobną łazienkę. A wina nigdy mało.  

  

Szykując się już do spania, popatrzyłam na oprawione fotografie, które wisiały nad moim łóżkiem. Rodzinne fotografie i przyjaciół były wszędzie. Annie fotografowała dosłownie wszystko, dlatego jest więcej moich zdjęć z nimi niż z rodzicami. Annie jest pokręcona, ale poważna, kiedy trzeba. W pracy porządkiem przerażała nawet sędziów. Najbardziej seksowny adwokat w mieście? To właśnie Annie. Na jej ławie leżały zawsze w równych rzędach zatemperowane ołówki, kilka kartek i nic więcej. Ci, którzy z nią przegrali charakteryzowali ją jako seksownego humanoida z przerośniętym ego. Kończąc ze łzą w oku, z rozmysłem zdjęłam fotki ze ściany. Nie chciałam ryzykować. Stałam i nasłuchiwałam odgłosów zza ściany. Cisza na froncie. Zapowiadało się dobrze. Oby poprzednia noc była tylko jednorazowym wybrykiem - pomyślałam. I cóż, powinnam tego żałować.

*** 

chapter inspired by the books.
Witam was oficjalnie w pierwszym rozdziale opowiadania!!!!!!

Piszcie co myślicie na temat opowiadania niżej! Błagam! haha
Następny rozdział na dniach wtorek/środa ;)))

ps; włączyłam moderowanie komentarzy, żeby żaden mi nie umknął, bo uwielbiam je czytać i każdy będzie publikowany. Buziaki.